Ode aan het ongeplande
Tuinfeestjes zijn het toppunt van zomer. En dan wel de tuinfeestjes die niet van tevoren tot in alle detail zijn uitgedacht (denk: een compleet servies, perfect gegaarde biefstuk, en bijpassende drankjes), maar de tuinfeestjes die spontaan ontstaan.
Je kent het wel: het is hartje zomer, het kwik tikt de 30 graden aan en je zit, al zwetend, op kantoor te dagdromen over een ijskoud biertje, een duik in het water, en frisse watermeloen om je tanden in te zetten.
En dit weer komt niet altijd evenveel voor in Nederland, dus van de gelegenheid moet gebruik gemaakt worden. Een snel berichtje: ik steek de barbecue aan vanavond, wie komt er ook? en zodra de klok vijf uur aanwijst, hup naar de supermarkt, waar je snel iets willekeurigs uit het barbecueschap trekt, een stokbrood laat snijden (want: bespaart tijd) en door.
Er is geen tijd om de tuin op te ruimen, de tafel te dekken of ijsklontjes te maken, want de eerste gasten staan al voor de deur. En dan begint het: het spontane tuinfeest. Al etend uit je hand, want er zijn niet genoeg borden. Proosten met lauwe biertjes, want die stonden nog niet koud. Er zijn teveel hamburgers en te weinig broodjes want niemand heeft gecommuniceerd over wie wat meeneemt. Het onkruid is niet gewied en eigenlijk had je de tuinstoelen nog even gauw een schoonmaakbeurt willen geven, maar ach, wat scheelt het. De zon schijnt, de mensen zijn blij, de zomer is aan.